St. Patrick’s House gaat door met het geven van onderdak en liefde aan weer een groep jongens van Sarnelli House. Het werd gebouwd in 2001 met donaties van de Marist Fathers in Australië en is een huis geweest voor jongens gedurende de laatste 15 jaar; Er was een korte onderbreking van twee jaar toen een instroom van jongens een nieuw huis nodig maakte en zij allemaal verhuisden naar het Jan en Oscar Huis op hetzelfde terrein als St. Patrick’s. Er volgden meer veranderingen toen er meer kinderen arriveerden, maar dit jaar, in mei, werd na grondige reparaties het St. Patrick’s House heropend.
Elf jongens van 4 tot 9 jaar oud brengen nu weer leven en herrie terug in het oude huis. Er is een hek gezet om de visvijvers om te voorkomen dat de jongens daarin vallen en de grond voor het huis is gezuiverd. Er zijn schommels en op een oude, aan reparatie toe zijnde, trampoline, waar de jongens geen afscheid van kunnen nemen wordt constant gesprongen. Ms Daen, voorheen van House of Hope, heeft de leiding. Ze heeft gewerkt in House of Hope sinds het begin en zij runt zowel de bakkerij als St. Patrick’s Home. Twee lieve zussen, waarvan er één hielp bij het Outreach programma, en later werkte bij het Our Lady of Refuge Huis Vienghuk is terug gekomen om met de jongens te werken. De kleintjes houden van deze twee dames die geduldig en lief zijn. Een andere dame van het Outreach programma is aangesteld als schoonmaakster en ze is trots en gelukkig dat ze werk heeft. Cebo, die opgroeide in Sarnelli House vanaf haar zevende jaar en die nu 22 is werkt ook in St. Patrick’s. Ten slotte is onze vrijwilligster voor langere duur, Lara Kolz van de APO kerk in Oberhausen, Duitsland, wonend en werkend in St. Patrick’s. Zij zorgt voor het extra beetje liefde, aandacht en spel en zij verdiept zich in het leven van de jongens en de Thaise cultuur. De geschiedenis van de jongens varieert, sommigen zijn het resultaat van een verkrachting, of uit gezinnen getroffen door HIV. Eén van de jongens heeft twee blinde ouders die niet voor hem konden zorgen. Ander jongens zijn verlaten omdat hun jonge moeders door de familie werd verstoten uit schaamte voor hun teenage zwangerschap. Eén jongen werd verzorgd door zijn kreupele grootmoeder, zo goed als zij kon, totdat hij begon te kruipen en zij hem vast bond aan een boom omdat zij niet achter hem aan kon lopen om voor zijn veiligheid te zorgen. Hij was bij zijn Oma tot zijn tweede jaar. Omdat ze niet met zovelen zijn in St. Patrick’s hoeven zij niet zo fel te concurreren voor de liefde en de aandacht van de huismoeders. De jongens zijn luidruchtig en levendig maar hebben ook knuffels en bevestiging nodig.
De maaltijden zijn in de gedeelde ruimte naast St. Patrick’s en onder goed toezicht en gescheiden van de meisjes tafel. De jongens leren om de vloer schoon te houden en vegen ’s morgens voor schooltijd en ’s avonds. Er is genoeg ruimte om te bewegen en te spelen en de jongens genieten van hun nieuwe huis
Hier het verhaal hoe St.Patricks ontstaan is;
St. Patrick’s Jongenshuis is een weeshuis voor jongens. De doelstelling van St. Patrick’s is om deze jongens die aan hun lot overgelatenen zijn een huis te bieden om in op te groeien, waarin het veilig en gezond is en waar ze ondersteund worden. Alle jongens die in St. Patrick’s wonen krijgen een goede opvoeding op de Rosario Vittya school in het dichtbij gelegen dorp Viengkhuk.
St.Patrick’s ligt in het noordoosten van Thailand in het dorp Pi Si Tong, een klein dorp met boeren en vissers met een bevolking van ongeveer 114 gezinnen, op korte afstand van het dorp Don Wai en Sarnelli House.
De bouw van St. Patrick’s begon in de lente van 2001, nadat Fr. Mike belangrijke donaties, om het project te steunen, had ontvangen van de Marist Mission Centre in Australie. Het hoofdgebouw heeft twee verdiepingen, groot genoeg om ongeveer 25 kinderen te huisvesten. Er is een wasserij en ook twee appartementskamers voor het inwonende personeel. Op de locatie zijn ook twee grote visvijvers, een zich langzaam ontwikkelende bananen en fruit boomgaard, tal van rijstpadies en een grote tuin voor de kinderen om het avontuur te zoeken. Op 27 oktober 2001 werden het gebouw en het terrein gezegend. St. Patrick’s was officieel geopend en de eerste 9 jongens trokken er in. Nu wonen er 17 jongens samen. ( april 2008)
Een” typische dag” voor de jongens begint met vroeg opstaan en een gezond ontbijt. Daarna gaan zij om 7 uur, in hun uniform, met de bus naar school.
Om ongeveer half vijf komen zij terug van school, zij helpen met de dagelijkse karweitjes en nemen een snelle douche voor zij gaan dineren. Tegen half zeven hebben ze een uur of twee de tijd voor huiswerk en om te spelen en dan is het bedtijd. Op hun vrije dagen gaan de jongens van St. Patrick graag fietsen, volleyballen of voetballen, vissen of gewoon kind zijn. Zij hebben hun eigen unieke manier gevonden om samen een familie te zijn en St. Patrick’s zal doorgroeien.
Anno 2015 zijn de meeste jongens van St. Patricks naar de Gary en Janet farm verhuisd.
Op dit moment wordt nog gezocht naar een nieuwe invulling van dit huis. Bovenstaand hebt U dit kunnen lezen hoe dit een vervolg heeft gekregen.
