Zien hoe de kinderen van Sarnelli zich ontwikkelen tot teenagers en jonge volwassenen brengt gemengde gevoelens met zich mee, van zorg, opwinding, maar vooral trots. De Amerikaanse tegenstander van slavernij zei “het is gemakkelijker om sterke kinderen te vormen dan om gebroken mensen te repareren”, maar als de kinderen zelf gebroken en gekneusd zijn aan het begin van hun leven, lijkt de taak om hen te repareren overweldigend. Maar dag na dag en maand na maand maakt de veiligheid en liefde die ze krijgen van Fr. Shea, Fr. Ole, Kate Introna en al het Thaise personeel hier in Sarnelli het mogelijk dat de gebroken kinderen hun eigen kracht opbouwen. Het is moeilijk te meten in dagen en maanden. In feite is het alleen duidelijk te zien wanneer mijlpalen worden bereikt. In maart hadden we zo’n gelegenheid toen 16 kinderen van Sarnelli slaagden op Junior High School en Vocational College
Zeven meisjes en twee jongens slaagden op Rosario Junior High School in Viengkhuk. De volgende stap voor twee van hen is de voortzetting van hun algemene vorming op Senior High scholen. Anderen zullen hun opleiding voortzetten op meer gespecialiseerde scholen voor vakonderwijs. Ze gaan naar verschillende interessante opleidingen, van autotechniek, elektrotechniek tot kennis van voedsel en gastvrijheid. Voor de meisjes betekent deze verandering van school ook een verhuizing van Our Lady’s Refuge for Girls in Viengkhuk naar Nazareth House in het dorp Don Wai, waar ze gaan wonen bij de oudere meisjes. De jongens blijven in Gary and Janet Smith House en Jomps farm.
Twee blinde kinderen, een jongen en een meisje, slaagden voor Junior High School in Viencomme School. Zij vormen een opmerkelijk paar, heel intelligent en vol humor. Nut gaat met haar aanstekelijke lach en curieuze verstand volgend jaar naar Khon Kaen waar ze naar een school voor blinden gaat en Bank gaat met zijn droge humor naar een soortgelijke school in Bangkok. Zij zullen beide gemist worden in hun huis in Sarnelli, waar ze meer dan zes jaar zijn geweest. Zij hebben veel steun gekregen van Dap, een blinde man, die hen heeft geholpen bij de keuze van hun opleiding.
Drie oudere meisjes hebben hun vakonderwijs afgesloten en certificaten ontvangen in respectievelijk “Food and Nutrition” en “Architecture and Computers” Zij gaan deze opleiding voortzetten voor een diploma over twee jaar met de mogelijkheid om daarna een graad te behalen. Het zijn indrukwekkende, jonge vrouwen, die op hun manier grote kansen hebben benut in hun tijd in Sarnelli House. Zij gaan nu bij elkaar wonen in Nong Khai, dichterbij hun. Wij blijven ze helpen bij hun studie en huisvesting school. Het is triest om ze te zien vertrekken want ze hebben hier zeven, tien en vijftien jaar gewoond, maar Sarnelli House zal altijd hun thuis zijn en ze zullen geen vreemden worden
Een ander meisje heeft haar vakonderwijs in Marketing beëindigd op een school in Udon Thani en zal nu verder gaan studeren, een beetje dichter bij huis, in Nong Khai en tenslotte heeft een van onze jongens Junior High School in Pon Phi Sai afgesloten en zal daar verder gaan studeren. Allemaal zijn ze geholpen bij hun keuzes door Br. Keng die de kinderen door de doolhof van studiekeuzes leidt en zorgt voor de aanmeldingen en de huisvesting.
Allemaal zijn ze heel erg blij met de nieuwe fase in hun leven maar tegelijkertijd ook een beetje bang. Of het nu een verandering is van huis, school of zelfs stad, we hopen dat deze kinderen in staat zullen zijn de veranderingen waar voor ze staan goed te doorstaan. Maar wat ze ze al hebben gezien en overwonnen tot nu toe biedt goede kansen voor hun toekomst. Sommige kinderen zijn al een heel lange tijd in Sarnelli en kwamen, in de steek gelaten, bij Fr. Shea. In sommige gevallen heel erg ziek en in één geval ernstig verkracht als kind. Hun veerkracht is opmerkelijk. Toen sommige kleine jongens en meisjes hier aan kwamen was de algemene opvatting dat ze geen twaalf jaar oud zouden worden, maar de komst van antiretrovirale medicijnen veranderde de situatie en nu nemen ze kleine stapjes om hun doel te bereiken, een doel dat eens onbereikbaar leek. Ik hoop dat de wereld die ze buiten de muren van Sarnelli vinden aardig voor hen is en dat ze niet opnieuw worden geweigerd en verwond.
Het is dankzij een groep van honderden dat zij zo ver gekomen zijn: donoren, sponsors, vrijwilligers, vrienden, geweldig personeel en natuurlijk Fr, Shea, allemaal hebben ze er voor gezorgd dat dit verhaal kan worden gevierd. Maar bovenal is het door de wil van de kinderen zelf, en op hen heffen we het glas, bidden we en kijken we hoopvol vooruit.
Ook bijzonder trots zijn we op Ying die nu een vaste baan heeft gekregen op het ziekenhuis van Nongh Khai.