Kerstmis, met de Missen en vieringen in de dorpen en een feest voor de kinderen van Sarnelli is voorbij. Voorafgaand aan het feest was het koud, 8 graden Celsius, vandaag is het warmer, maar niet warm genoeg voor iedereen. Je kan in ieder geval je adem zien. We hadden het erg druk voor de Kerst. Een week van te voren begonnen de mannen en de jongens uit de dorpen de kerken te versieren, kramen op te zetten en een podium voor de festiviteiten rond middernacht. Jonge mannen klommen op de daken van de kerken om gekleurde kerstverlichting aan te brengen en we hoorden kerstliederen in het Thai. Het is het eerste dorpsfeest na de rijstoogst en de mensen nemen het ervan. Nieuwjaar is ook geweldig omdat de kinderen en dorpsbewoners, die naar Bangkok en andere plaatsen gegaan zijn om te werken, terug komen voor de Missen en brengen geld mee voor de ouderen. Families hebben luidsprekers en de mensen dansen, drinken ,eten en laten Kerstmuziek horen. In een ander jaar stond een jongen dronken in een microfoon te kwelen en vervolgens al zijn koekjes hierover uitbraakte. Het walgelijke geluid was in het hele dorp hoorbaar.
De kinderen van Sarnelli en de staf vierden het kerstfeest op zondag 24 december omdat Kerstmis een schooldag was voor de leerlingen op de Rosario Katholieke school. Dit jaar brachten zij zelfs de baby’s van House of Hope mee voor de kerstviering. De kinderen kregen een heerlijke maaltijd en ze zongen en dansten uren lang.
Dit is de tijd van het jaar waarin ik alle jaaroverzichten en rapporten aan stichtingen en goede doelen organisaties moet sturen, bovendien moeten de dames van kantoor de financiële rapporten maken voor de boekhouding en mij ook helpen een bij het maken van een budget voor het nieuwe jaar. Deze rapporten helpen ook mijn broer Kevin bij het IRS papierwerk voor Friends of Sarnelli UA. Het is echt niet mijn favoriete periode van het jaar.
We zijn nog steeds aan he bouwen op het stuk van 12 rai aan de experimentele boerderij, de “Leerboerderij”. Er worden bomen en groenten geplant en de keuken en wasruimte voor de jongens wordt gebouwd, samen met een open garage voor de vrachtwagen. Ik stond er versteld van te horen dat we de 23 middelbare school meisjes moeten verplaatsen van Viengkhuk naar een nieuwe plaats in Don Wai. De regering heeft een nieuwe vierbaans weg aangelegd door Viengkhuk en dat heeft het irrigatiekanaal dat het water van ons eigendom naar de Mekongrivier afvoerde gedempt. Het gaat ook de toegang tot het terrein afsluiten. Het bisdom is de eigenaar en wij huurden het. Ik denk dat de totale kosten voor een gebouw om ze te huisvesten rond $200.000 zullen bedragen. Ik wacht op een prijsopgave van onze architect. Ik heb de meisjes (middelbare scholieren) gezegd dat ik ze één voor één ga verkopen totdat ik genoeg geld heb om te gaan bouwen. De dames werden hier niet vrolijk van
De bouw moet voor juni klaar zijn. Ik heb een plaats naast ons Nazareth huis voor oudere middelbare school en college meisjes. Het is in het dorp Don Wai. Het gebouw gaat ± 40 meisjes huisvesten. Het aantal meisjes dat we opnemen die zijn misbruikt, mishandeld en verkracht is veel groter dan de baby’s en kleintjes die binnen komen met HIV/aids. Ik wil zeker zijn dat we ruimte hebben ze op te nemen.
De Heer heeft zich tot nu toe aan zijn belofte gehouden om ons overeind te houden, zolang wij het werk doen.
Hoe dan ook, voor jullie allemaal een gezegend Nieuwjaar. Geluk en een goede gezondheid!
Fr. Mike
