Nieuwsbrief April 2020
Het is zeker een andere wereld na mijn laatste brief. Met uitzondering van een Nederlands echtpaar, zijn al onze vrijwilligers en gasten vertrokken. Paul en Chrissy, onze Duitse vrijwilligers van de APO Lutherse kerk in Oberhausen werden teruggeroepen. Toen vluchten vanuit Thailand begonnen te minderen, veranderden anderen hun vliegtickets naar eerdere data en vertrokken. Het Nederlands echtpaar dat blijft heeft hier een huis en een voertuig. Ze zijn van plan om in mei naar Nederland terug te keren. We hopen en bidden dat de wereld dan weer een schijn van de werkelijkheid is.
Net als in andere landen zijn kerken, tempels en moskeeën allemaal gesloten. Er zullen geen kerkdiensten of devoties plaatsvinden tot tenminste 30 april. Alle scholen zijn op bevel gesloten. Winkelcentra, massagesalons, bars en niet-essentiële bedrijven zijn gesloten. Niemand weet wie besmet is en wie niet. Bij Sarnelli hebben we moeten reorganiseren. Oudere kinderen geven Summer school aan de jongere kinderen. Ik nam de oudere boefjes uit het House of Hope, elf van hen wonen nu in een van onze huizen die tijdelijk leeg waren. Terugkerende kinderen uit gesloten universiteiten of bedrijven die dicht zijn gegaan, gaan bij aankomst voor 14 dagen in quarantaine. We hadden twee huizen voor hen klaargemaakt.
De oudere boefjes van House of Hope
Een ander probleem is het gebrek aan water. De enorme visvijver, die ik een aantal jaren geleden groef, en we gebruikten om water te pompen naar de grote moestuin bij onze 12 rai (6 hectare) gebied, is bijna leeggepompt. We hebben een put laten boren met een 6-inch boor, 48 meter diep, door een professioneel boorteam. Ze beweerden dat ze genoeg grondwater hadden gevonden. Onze andere Nederlandse vrienden van Stichting Vrienden van Sarnelli hebben aangeboden om te betalen voor de put, de toren, de zonnecel pomp, de PVC buis die we nodig hebben om te irrigeren en een tweetal daken om de groenten tegen de zon te beschermen. Het kost meer dan 6.000 Euro. Nog meer alarmerends, (met dank aan onze ernstige droogte), is dat de put bij het Nazareth House, dat water levert aan vijf huizen, droog ging. Nu moeten we een diepere put boren, eigenlijk twee putten, om het benodigde volume in Nazareth te verlichten. Ik hoop dat we de bestaande pompen kunnen gebruiken door ze uit de oude putten te halen en door middel van het toevoegen van een PVC buis, de pompen in de nieuwe putten kunnen plaatsen.
Dit hadden twee mooie groene foto’s moeten zijn, alles is zo dor en droog !!!
Ook kwam ik erachter dat de prijs van rijst is verdubbeld en opnieuw toegenomen van 600 baht voor een zak witte rijst, naar 1.800 baht, en de prijs blijft stijgen. Een van mijn werknemers had vrienden in een dorp in de buurt die wel irrigatie had tijdens de droogte (niet zoals wij), en zij zijn bereid ongemalen rijst aan Sarnelli House te verkopen. Mijn broer Keven, die de Vrienden van Sarnelli Foundation in de Verenigde Staten uitvoert, heeft de kosten van de rijst voor ons gefinancierd. Dit is een grote opluchting. Natuurlijk geven ze ons een goede prijs.
Ondanks dat wij zijn opgesloten, gedragen die kinderen zich goed. Vier tot vijf meisjes die vriendjes hebben, zijn duidelijk niet blij. Ik vertelde hun dat de volgende keer dat ze stiekem over het hek gaan naar die kluns die hen staat op te wachten, dat zijn hun kleren moeten meenemen en nooit meer terugkeren. Een van die mannen is een bekende drugsdealer en ons meisje is een lummel.
Wij bidden elke nacht voor eenieder van onze vrienden, onze donateurs en diegene die ons ondersteunen. We weten hoe boos en depressief mensen kunnen zijn in deze ongekende tijden, en er is ook echte angst onder ons. Maar met de genade van God en een gezond verstand zullen we dit overleven.
God zegene u allen en houdt u veilig en gezond!
Father Mike
