Augustus 2016
Ik kwam op 28 juli terug op de groene kusten van Thailand. Het was geweldig om thuis te komen en alle kinderen en personeelsleden te zien. Ik hield op 30 juli, op mijn 78e verjaardag een H.Mis voor de kinderen, Ondanks hevige regen (die we nodig hadden) hielden we een groot feest in de Joseph en Mary hal. De kinderen showden hun laatste zang en dans en ik zorgde voor een popcorn en pizza party. Ondanks mijn jetlag bleef ik daar de hele tijd hangen. Ik kreeg veel omhelzingen en kussen, maar ik ben er niet zeker van of dat ware liefde was of misschien omdat ik ieder kind 1000 THB gaf om iets te kopen wat ze graag wilden of nodig hadden. Eenzelfde bedrag heb ik aan alle arbeiders gegeven. Hoe dan ook, het was heerlijk om weer terug te zijn.
Tijdens mijn afwezigheid heeft Fr. Ole de dorpsbewoners opgepord en zij hebben de weg van onder aan de heuvel langs de Goede Herder kerk en verder tot het eind van ons terrein verhard. Het dorp zelf moet nog verhard of bestraat worden door de regering, zoals in Don Wai. Nu hebben we, met cement, een weg gemaakt naar het terrein bij Charlene Richard house, ons kantoor. Geen stof dringt meer binnen in het kantoor. Vervolgens moeten we afvoeren maken rond Sarnelli en Nazareth, en we moeten grind aanbrengen op de weg naar het Gary en Janet Smith gebouw, in het veld. We moeten wachten tot de moessons afnemen voor we dit kunnen doen.
We hadden in juli een mooie Ceboride in Wisconsin, met meer dan dertig deelnemers, en een enorm geldbedrag (bijna $ 100.000) werd ingezameld voor de zieke kinderen en volwassenen in onze huizen en het Outreach programma. Ik had ook het geluk dat vrienden en familie de “Barn Mass” hadden en hun machine-schuren leeg maakten en een veiling hielden van gereedschap en andere giften voor de AIDS kinderen. Mensen brengen hun eigen eten mee en ook bier en sterke drank. Dit jaar kregen we $ 40.000. Fr. Chuck hield in Oconomowoc,WI een Aziatische markt met Thaise artikelen die hij ieder jaar mee bracht uit Thailand. Fr, Chuck verdiende meer dan $ 10.000 op de markt. Alles bij elkaar waren de 8 weken in Eden House, van mijn overleden neef Barb McBride een succes. Ik heb zelfs, deze zomer, golf gespeeld.
 |
 |
Kinderen van House of Hope waar we op dit moment een grote renovatie aan het doen zijn. Keuken, medicijnkamer en overdekte speelruimte en nog meer maar daar komen in latere nieuwsbrieven nog beslist op terug.
 |
 |
De kinderen in onze 6 huizen van Sarnelli zien er gelukkig en gezond uit. De jongens en de meisjes van de Universiteit waren ook thuis, kregen geld om zich voor te bereiden op het nieuwe studiejaar dat op verschillende data, deze maand, begint. De militaire Junta, die in de plaats kwam van de gekozen regering, heeft besloten dat wanneer er een kind wordt gepakt met drugs ook zijn verzorger(s) in de gevangenis gaan. Omdat ik ben aangewezen als verzorger (door de regering) bezorgt me dat een beetje angst! Brother Keng had een ontmoeting met de kinderen en vertelde ze wat er zou gebeuren als ze met drugs gepakt zouden worden. Ik hoop dat ze goed hebben geluisterd!
We hebben nu goede regenbuien en zijn klaar met het planten van de rijst. We hebben heel veel rijstvelden geplant. We hebben ook een lieve baby, een meisje van 15 dagen, opgenomen. Met een volle zwarte haardos en grappige cupido lipjes, ze heet Nam Fon (“regenwater”) en slaapt veel. Wat ons zorgen baart is dat het ziekenhuis drie soorten medicijnen voor de kleine heeft gestuurd, die we snel moeten testen. Dit type medicijnen is echt slecht voor hun kleine levertjes. Ik wil zeker weten dat de dokters wisten wat zij deden.
We kijken naar de overstromingen in Louisiana en andere plaatsen op de TV en houden nu onze eigen Mekong rivier in de gaten, die op het ogenblik ook heel hoog staat. Ons lot hangt af van de hoeveelheid water die uit het noorden en westen komt en of de Chinezen hun sluizen openen om hun overtollige water te lozen. Blijft voorlopig spannend!
We, dus alle kinderen, danken onze vrienden van Sarnelli weer en vragen Gods zegen voor allen.
Dankbaar in Christus
Father Mike Shea
