Beste Vrienden van Sarnelli House,
Dank je wel voor het afstemmen op het laatste nieuws van de kinderen van Sarnelli! Er zijn er 153 en ze eten als wolven. Onze rijstvelden hebben tot nog toe voldoende regen gekregen, en nu stelt de hete zon de rijst in staat om snel te groeien. ook het onkruid groeit net zo snel als de rijststelen.
Ik verbied sproeien, en zoals in de gospel oogsten we het graan en laten we het onkruid dood gaan in het droge seizoen, voor we het verbranden. Dit heeft echter het onkruid in de rijstvelden niets geleerd, dus moeten we terug naar de basis en proberen het probleem op te lossen. Maar we hebben genoeg rijst om de kinderen en hun huismoeders en andere medewerkers een jaar lang te voeden. We malen onze eigen rijst en geven het maalsel te eten aan de vis, pluimvee, vee en varkens. Het kaf mengen we met mest om de tuin te bemesten.
De wegen zijn hier een totale chaos. Rijden op modderige wegen is als rijden in een mijnenveld, en er is geen vooruitzicht op hulp van de overheid. De arme kinderen van de boerderij en Sarnelli House en onze Lady of Refuge meisjes en Nazareth meisjes hebben allemaal een hobbelige, ellendige rit naar de hoofdweg.
Dit jaar hebben we te maken met kinderen met AIDS, die ons verlaten hebben, in de war zijn, en gestopt met het innemen van medicijnen. Eén meisje, Pob is vorig jaar gestorven. een ander meisje is op het ogenblik in een vreselijke slechte staat in een ziekenhuis in Bangkok. Zij denkt alleen maar aan terugkeren naar Sarnelli en beter worden, maar het ziet er naar uit dat het te laat is voor haar. Ze heeft TB in de lymfe klieren in de hals, en TB medicijnen helpen gewoonlijk niet bij hen die hun anti-retrovirale medicijnen niet hebben genomen. Ander kinderen zijn uit zichzelf en op tijd terug gekomen. We schreeuwen tegen kinderen die weigeren hun aids medicijnen in te nemen, omdat we weten dat ze zullen sterven als ze niet luistern.
Onze verpleegster Kate werkt hard voor de zieke kinderen en Brian verricht wonderen in het kantoor voor financien en fondswerving. Beiden geven Engelse les aan de Redemptoristen School voor gehandicapten in Nongkhai. Fr. Ole is nog steeds gestationeerd in Bangkok, maar komt naar het platteland om ons te helpen een Thaise stichting te worden en om onze internet problemen op te lossen. Broeder Geng werkt met onze college kinderen en het Outreach programma. Ik ben verantwoordelijk voor het afbreken van het paviljoen in Viengkhuk en het herbouwen hiervan op onze 12 rai boerderij.
Volgende maand hebben de kinderen, behalve die van “college”, hun schoolvakantie van bijna een maand. De huismoeders van de kleine kinderen kijken vooruit op een maand van verminkingen! De oudere kinderen werken op de boerderij en in de bakkerij. De rijst is niet klaar om in oktober geoogst te worden, en ik hoop dat het met Kerstmis klaar is.
Weer bedankt en we bidden iedere dag voor jullie en jullie gezinnen.
Dankbaar,
Fr. Mike
————-
Tot zover de Nieuwsbrief van Father Mike. Onderstaand een verslag van het bezoek van Leon en Henriette bij de kinderen van Sarnelli.
De eerste week bij Sarnelli is alweer voorbij gevlogen. Alles was prachtig groen, de vele regen van de afgelopen weken heeft zijn werk gedaan. Nu prachtig weer 32-35 graden.
Zwembad lag er redelijk bij met dank aan volunteer Noa. Water controleren, bodem stofzuigen, toiletten en douches weer fris en de kids staan te popelen om weer te gaan zwemmen.
Ons laatste project huis “Lady of Refuge” lag er prachtig bij. Zoals u weet moesten de meiden van Viengkhuk plotseling hun oude huis verlaten vanwege wegverbreding maar ze zijn nu allemaal ontzettend blij met die nieuwe onderkomen. In een zeer kort tijdsbestek hebben aannemer met al zijn medewerkers goed werk geleverd. Alleen nog wat problemen met de waterafvoer maar daar wordt alweer hard aan gewerkt.
De meiden van Jan & Oscar en Mer Ten waren alweer lekkere taartjes in de bakkerij aan het maken voor een aantal verjaardagen.
Het uitstapje met de jongens van de farm samen met volunteer Thor uit Australië was heel gezellig.
De brillen ter beschikking gesteld door Eye Wish Maastricht was een groot succes. Veel mensen van het Outreach Programma die op vrijdagmorgen het “Healthcenter Maastricht” bezoeken waren druk in de weer om te kijken of er iets bij was waarmee ze beter verziend konden kijken of beter lezen. Iedere bril had een onderhoudsbeurt gekregen, schoon gemaakt, nieuwe neusdopjes en een etui erbij. Nogmaals dank aan Eye Wish Maastricht.
Ik hoef jullie niet te vertellen dat de dag met French Fried een succes is. Er zijn al kinderen die vanaf de eerste dag dat ze ons zien al vragen “Pi Leon French Fried”. En de frietjes natuurlijk in de papieren puntzakken blijven het goed doen. Al doen ze er geen mayonaise op maar soms zwemmen ze in de ketchup!! Met dank deze keer aan de goede hulp Thor Vaassen, de vrijwilliger uit Australië, en zoals zijn naam al doet vermoeden komen zijn opa en oma uit Stein!!
De bezoeken aan het House of Hope, het huis voor de allerkleinste, blijven altijd geweldig. Die schattige kleine mormeltjes zijn altijd om op te “vreten”. Nuna de meid blijft het goed doen. Volgens mij herkent ze je en dan kraait en schreeuwt ze er van harte oplos.
De meiden van Jan & Oscar en de jongens van St. Patrick houden meer van spelletjes en kleuren. Deze keer onder leiding van kunstenaar Wang en volunteer Debbie kregen ze handvaardigheidslessen, o.a. met houten stokjes verven.
De wat grotere meiden zoals van huis “Lady of Refuge” zijn de meiden vooral bezig met het maken van tassen, sieraden, kettinkjes enz. Zij kregen regelmatig opdrachten binnen waarbij ze zelf ook wat zakgeld kunnen verdienen. Dit allemaal onder de bezielende begeleiding van Mer Lek en assistent Mer Tak.
Ook ons laatste project is bouwtechnisch helemaal klaar. De problemen met de afwatering zijn prima opgelost. Tuin, voorhuis en nog een paar andere zaken moeten nog gebeuren maar daar is nog tijd genoeg voor. Voornaamste is dat de voormalige meiden van Viengkhuk nu in een prachtig nieuw gebouw zitten. Een veilig en comfortabel onderkomen voor de meiden. De muur rondom het terrein werd in allerijl nog even geverfd en toen kon het huis door father Mike Shea gezegend worden.
Father Mike kijkt niet op een beetje wijwater. Dus even flesje bijvullen en doorgaan!!
De derde week is inmiddels alweer aangebroken. Er stond voor de maandag een bezoek gepland aan het waterpark in Udon Thani. Helaas kon het voor de kinderen niet doorgaan. Na drie weken geen regen was het voor alle rijstvelden natuurlijk wel een goed een beetje water.
Na de “Arts en Crafts” lessen van Wang en Debbie verleden week had Henriette en Thor met de jongens van St. Patrick en de meiden van Jan & Oscar een kleurenmiddag. Deze keer hadden we voor de jongens een 5 mtr. lange kleurplaat van “Cars” en voor de meiden een eveneens 5 mtr. lange kleurplaat van “Frozen”. Mooi om te zien een 10 mtr. lange kleurplaat, de meiden nog net binnen het gebouw en de jongens erbuiten. Veel plezier en lol met z’n allen liggend op de vloer.
Voor de grotere meiden van Nazareth en Lady of Refuge was er nog een filmmiddag. Aansluitend nog lekker pizza eten bij de Pizza Company samen met alle vrijwilligers.
Ook deze week gelukkig toch nog veel kunnen zwemmen. Verder zijn we ook nog enkele keren langs het House of Hope(de allerkleinste) op bezoek gegaan. Het is en blijft altijd een geweldige ervaring. Nuna was ook weer in goede doen. Veel pret en plezier en ze lag er stralend bij.
Dan komt er toch de dag van afscheid nemen. Omgevlogen zijn de weken, maar we kunnen gelukkig zeggen tot over vier maanden.
