13 april 2017
Vrolijk Paasfeest.
In de nieuwsbrief van vorige maand stond droevig nieuws over de arme kleine Muay en deze maand opnieuw slecht nieuws. Eén van onze jongens, die in Nongkhai studeert was betrokken bij een ernstig ongeluk. Zijn motorfiets werd geraakt door een pick-up en zijn been was op 3 plaatsen gebroken, evenals zijn rechter arm. Hij had een slagaderlijke bloeding en als de mensen in de pick-up hem niet zo snel naar het ziekenhuis hadden gebracht zou hij ter plaatse zijn gestorven. De dokters naaiden de slagader aan elkaar, maar na 4 dagen bleek dat hij gangreen had opgelopen. Gisteren hebben zij zijn been geamputeerd, net onder de knie. Onze jongen heeft HIV en zijn virale belasting is erg hoog. We bidden veel voor hem.
De schoolvakantie is begonnen de boefjes zijn los geslagen voor de komende 6 weken minstens. De jongens op de boerderij zijn iedere dag aan het werk en ze gaan samen een reisje maken, wanneer ze uiteindelijk besloten hebben waar ze heen willen. De meisjes van Nazareth hebben de nieuwe muur om hun terrein geverfd. Ze wilden weten of de muur er was om de jongens buiten te houden of hunzelf binnen. Zij klaagden dat wanneer de poort dicht was het wel een gevangenis leek. Ik heb aangeboden hen te leren om te polsstok hoog springen, maar dat vonden ze niet leuk. De meisjes in Viengkhuk hebben het druk met het maken van sieraden en al de kleinere kinderen brengen hun tijd door met werken, zwemmen, badminton spelen en voetballen. Iedereen lijkt gezond en gelukkig.
 |
 |
Ieder jaar, speciaal wanneer ze niet naar school gaan en rondzwerven op zoek naar actie, krijgen we vrijwilligers uit verschillende landen, meestal jonge mensen, die de kinderen helpen met schilderen, het repareren en schoonmaken van de huizen en de sportzaal, etc. We krijgen ook wat ouderen die de kinderen vermaken en ze wat vaardigheden bij brengen. Eén van hen is een artiest, Wang, die geen benen onder de knie en geen handen heeft. Hij schildert met zijn onderarmen en doet dat op een bewonderingswaardige manier. Hij is hier om de kinderen iets te leren en geeft hen lessen over kunst. De toestroom van de vrijwilligers geeft het personeel de gelegenheid om een beetje te ontspannen. Zij werken hard, in het bijzonder de dames van House of Hope, en verwelkomen iedere hulp. Onze eigen meisjes dragen ook bij met het zorgen voor en spelen met de baby’s in House of Hope.
Ongeveer 6 weken geleden zijn we begonnen met het bouwen van een gebouw met 4 kamers voor onze meisjes met HIV, die bij ons willen blijven en bang zijn om op zichzelf te gaan wonen. Het zijn lieve meiden, verantwoordelijk en een fijn karakter, en ze werken hard. Maar de meesten doen het niet zo goed op school en de antiretrovirale middelen hebben hun geestelijke ontwikkeling geremd. De meesten zijn dialectisch en hebben wat geheugen problemen. In elke kamer komen 2 meisjes en het is op hetzelfde stuk land als het Jan en Oscar Huis. Ik hoop dat het binnen een week of drie klaar is.
 |
 |
We hebben ook wat grond gereed gemaakt om een paar gebouwen te bouwen op het stuk grond van 12 rai, wat verder ten oosten van onze 35 acres grote rijstvelden. Met 3 aparte gebouwen hopen we een experimentele boerderij te beginnen voor jongens met HIV, die dezelfde problemen hebben als de meisjes. Met dit project hebben we echter wat problemen, voornamelijk met de elektriciteit. Ik hoop dat deze problemen opgelost zijn wanneer ik eind mei naar huis ga.
Wederom, hartelijk dank! We bidden iedere avond voor u en de uwen en tijdens onze Mis op zaterdag met de kinderen.
Fr. Mike
