Nieuws van Sarnelli House
We zitten nu echt in de oogsttijd, met dalende temperaturen ’s avonds en de grote oranje avondmaan die laag aan de hemel staat. De kinderen hadden hun Halloween feestje een beetje te vroeg. ( 28 oktober). Het feest was in onze nieuwe Jozef en Maria zaal. Het was een groot succes, en de oudere jongens gooiden alle remmen los; een tunnel van gras en bamboe, waar de kleintjes doorheen moesten kruipen (op het kerkhof) en de kinderen vonden verrotte planten en rotte eieren op hun pad, bovendien gooiden sommige jongens ook nog rotte vis naar hen. Een record aantal van de kleintjes deed het in hun broek van angst, en iedereen zei dat het zo leuk was geweest. (de dames van de wasserij haten dit jaarlijkse feest!) We hielden een Mis op het kerkhof voor Allerzielen, bijna een week later, en het stonk er nog steeds.
Ik zal er waarschijnlijk de komende maanden over blijven zeuren, maar onze rijstoogst wordt een ramp, te wijten aan de droogte en het type rijst dat ik, dwaas genoeg, de kinderen liet planten. De zaairijst kwam uit het gebied Xang Ming, en veel ervan was een schenking. Het had mooie dikke korrels en de kinderen plantten ongeveer 35 acres van het spul. Zij die 90 dagen rijst hebben geplant zullen oogsten. Mensen, zoals ik, die 150 dagen rijst hebben geplant zitten in de problemen. In het veld hebben we vijf visvijvers en we pompten 1/3 van het water uit iedere vijver. De rijst kwam toen wel op maar een fijne regenbui zou wonderen hebben gedaan. We zijn nu, zoals gewoonlijk, met sikkels aan het oogsten.
Onze Jozef en Maria zaal is klaar en het is echt een zegen voor ons. De kinderen kunnen hun feestjes, spelletjes en dansjes daar doen. Het is groot en fris. Er zitten vogels, die binnen gekomen zijn door de ramen van de toiletten. Ik ben nu horren aan het maken.
Het tweede semester van de school is nu twee weken aan de gang en iedereen is op zijn plaats en rustig. Naar mate de kinderen ouder worden gaan ze verder van huis; op de fiets, vissen en jagen met hun katapulten. De meisjes proberen zo vaak mogelijk naar de stad te gaan. Er zijn tienermeisjes die er ’s nachts op uit gaan om jongens te ontmoeten. Ik dreig ermee om tussen 6 uur ’s avonds en 6 uur ’s morgens hongerige bloedhonden op ons terrein los te laten.
Het is interessant dat we al meer dan 8 maanden geen kind met aids hebben gekregen. We zijn verheugd als het betekent dat het aantal kinderen met HIV/aids vermindert. We maken ons zorgen als het komt door abortus. We zijn vastberaden om baby’s in leven te laten met attractieve opties, zoals geld geven aan de moeder, net zoveel als hun maandelijkse salaris, gedurende de zwangerschap. We betalen de dokters en ziekenhuis rekeningen en geven hen daarna nog 6 maanden financiële ondersteuning. Zij zijn vrij om hun baby mee te nemen of aan ons te geven. Maar doodt het niet in de schoot.
Wederom, dank u hartelijk voor uw aandacht en goedheid, en de kinderen, het personeel, Fr. Ole, Fr. Chuck, Br. Keng en ik bidden iedere avond en tijdens de Mis op zaterdag voor u.
Father Mike Shea
