BRIEF VAN ROB EN JOSÉ

Even voorstellen: wij zijn Rob en José Smeets en wonen in Son en Breugel. Rob is revalidatiearts in het azM en Adelante en José administratief medewerkster bij de belastingdienst. We zijn door Ben en Angelique uitgenodigd om Sarnelli te bezoeken en wij zijn heel dankbaar dat we dit hebben mogen meemaken.

Na een lange reis met Air Berlin werden we heel hartelijk ontvangen door Peh and sister Jit en meteen daarna zijn we naar Sarnelli gegaan waar we geweldig werden begroet door de kinderen en het personeel. Natuurlijk vinden ze het fantastisch om pi, betekent de oudere, Ben en pi Angelique te zien, de kinderen hangen aan hun lippen. Zo’n enthousiasme, warmte en openheid hebben we nog nooit eerder gezien. Als ze ons in de gaten krijgen worden we ook overal mee naar toe getrokken, beklommen en geknuffeld. Zo bezoeken we volgende dagen ook alle andere tehuizen en na het bezoek aan het House of Hope, waar de allerkleinsten maar ook de drukste kinderen wonen, gaan we moe maar voldaan van het stoeien terug naar ons gastverblijf voor een verfrissende douche, iedere keer weer!!

Een van onze doelen was het bezoeken van de Maastricht kliniek, die met steun van de vrienden van Sarnelli stichting is gebouwd. We zijn totaal verrast, we hadden niet gedacht zo’n mooi gebouw aan te treffen. De medicijnvoorraad is verrassend, maar is natuurlijk hard nodig dat merkten we vooral toen we een dag de kliniek in bedrijf hebben gezien. Wekelijks komen mensen met HIV/AIDS voor controle van bloeddruk, gewicht , gezondheid en vitamine B-injecties langs en wordt zo nodig extra medicatie verstrekt.

We zijn ook een dag op pad geweest met het outreach-team. Dit team heeft tot doel om mensen die erg arm zijn of AIDS hebben in hun thuissituatie te bezoeken. Tijdens dit bezoek worden medicijnen gecontroleerd en de meest elementaire voedselproducten zoals melk, rijst en eieren verstrekt. Want deze mensen hebben meestal door hun ziekte geen werk en dus ook geen geld om deze middelen aan te schaffen. Het is werkelijk schrijnend om te zien hoe ze leven, in een schuurtje waar je in Nederland nog geen dier zou onderbrengen! Maar het is weer prachtig om te zien hoe vriendelijk en positief ingesteld deze mensen zijn. Vooral de grootouders die zelf niets hebben en toch hun kleinkind met AIDS opvangen omdat de ouders ziek, dood of simpelweg vertrokken zijn. Deze manier van steun geven is zeer nuttig omdat de kinderen toch in hun eigen omgeving kunnen blijven, hetgeen ondanks de armoede toch altijd beter is dan alleen opgroeien in het kindertehuis.

Verder werden al snel plannen gemaakt om voor de kinderen met loopproblemen een apart spreekuur te doen. We hebben samen met Ben en Angelique de kinderen onderzocht, gefotografeerd en op video gezet die we later verder hebben geanalyseerd. Aan de hand hiervan hebben we een trainingsprogramma voor ieder kind opgesteld dat de staf en de jonge Nederlandse fysiotherapeut die over twee weken een maand vrijwillig in Sarnelli komt werken, gaat uitvoeren. Tot slot hebben we adviezen gegeven aan Kate, de verpleegkundige en hoofd van de kliniek en een prothesemaker zodat een prothese en beenbeugel aangepast worden voor twee medewerkers, Nouk met een bovenbeenamputatie en Som Jai die ten gevolge van een dwarslaesie in een rolstoel zit.

We zijn door dit alles zo onder de indruk geraakt dat we nog vele pagina’s kunnen vullen met onze indrukken maar dat willen we liever persoonlijk aan jullie vertellen. Angelique en Ben, super bedankt dat we dit hebben mogen meemaken!!

Rob en José