Nieuwsbrief januari 2011

Fijne Ground Hog’s Day ( Bosmarmotten dag )

(Ground Hog’s day is een feestdag die ieder jaar op 2 februari wordt gevierd in USA en Canada. Volgens de traditie zou de bosmarmot het einde van de winter kunnen voorspellen op grond van zijn eigen schaduw )

45 jaar geleden, op 2 februari, landde ik op het vliegveld Don Muang in Bangkok, in een zwart serge pak en een dikke zwarte overjas. Don Muang was toen een klein vliegveld; slechts twee verdiepingen, en op het terras stonden, in hun witte habijten, de broeders Eddy O’Connor en Larry Patin te wachten, met achter hen de ondergaande zon. Fr. Rog Godbout bestuurde de vrachtwagen. Deze lui zijn er niet meer, en ik reken er op dat ze mij op zekere dag weer zullen begroeten.

De feestdagen zijn voorbij en het einde van het schooljaar is niet ver weg. Kinderen zullen van school af gaan en verder gaan op andere scholen, en in de tussentijd moeten we meer dan 160 kleintjes bezig houden tijdens de twee vakantiemaanden. Ik zie er tegen op.

Het tempo waarin kinderen met HIV/AIDS besmet worden neemt weer toe. De mogelijkheid bestaat dat er 4 nieuwe kinderen bij komen. Drie van hen zijn jongens en hebben wat geestelijke problemen. Veel kinderen hebben die maar het is OK tenzij ze gewelddadig zijn. We hopen en bidden altijd dat hun opname in gemeenschapsleven zoals Sarnelli gemakkelijk voor hen zal zijn. Ze reageren niet allemaal gunstig op vriendelijkheid en discipline. We zullen nooit een kind als een dier beschouwen, maar sommigen die komen, zoeken voedsel in het huisvuil en doen overal hun behoeften, zelfs onder het eten. Er is een aparte huismoeder voor nodig om een einde aan deze gewoontes te maken en de kinderen wat manieren bij te brengen.

In de laatste week van januari verloren we een baby, een jongetje. Maew was een meisje dat samenwoonde met een verstokte verslaafde die zijn eigen drugs gebruikte en de rest verkocht.
Ze was zwanger van hem maar werd verschillende keren ernstig mishandeld. Maews is niet de allerslimste. Ze beviel van een baby die één dag leefde. Ze was erg bang dat ik haar terug zou sturen naar de achterbuurten van Bangkok. Ik laat haar in Nazareth House blijven en werken. Ik vraag me alleen af of ze het redt tussen de” heksen en de feeksen” hier. Maew had een keizersnede dus we laten haar drie maanden bij komen en rusten. We hadden de begrafenis en begroeven haar baby op ons kerkhof.

Ons Outreach programma probeert gefocussed te blijven op AIDS lijders en hun gezinnen. We bezoeken gezinnen en houden hun medicijngebruik in de gaten. Onze verpleegster Kate houdt het programma aan de gang en het is goed georganiseerd. Zij brengen voedsel, melk, rijst en dekens enz. naar de gezinnen, in een groot gebied. Maar soms komen ze gezinnen tegen die, hoewel ze niemand met AIDS in hun midden hebben, in hartverscheurende armoede leven. Geen voedsel, uitgeteerde kinderen en absoluut smerige omstandigheden doen onze mensen, die dachten het ergste te hebben gezien, terugdeinzen. We trekken nu de aandacht van regerings-functionarissen, die geacht worden iets voor deze mensen iets te doen, en drukken hen met hun neus op de mensonwaardige omstandigheden waarin deze arme mensen leven.

Dit is ook het geval met onderwijs. Tegen wil en dank helpen we kinderen die wanhopig een opleiding en goede resultaten willen, maar absoluut niemand hebben om hen te helpen. Sommigen van deze kinderen gaan naar school zonder geld voor een lunch of voor boeken en gebruiken ieder moment dat ze kunnen om uit de boeken van vrienden snel iets te leren of over te nemen. Zij kunnen slechts verlangend kijken naar de “notebooks” die hun vrienden hebben en naar het gemak waarmee die kunnen reizen en geld hebben voor eten. Alweer denken de meesten dat we alleen AIDS besmette kinderen zouden moeten helpen, maar wanneer er een wanhopig kind komt, die nooit om iets heeft gevraagd maar alleen een kans wil krijgen om uit de verstikkende armoede te komen door een goede opleiding, kan ik hen niet weigeren. Dank God voor gulle en begrijpende donoren.

Dit is het jaar van het Konijn, dus een Gelukkig Chinees Nieuwjaar. Denk eraan we bidden iedere avond voor jullie allemaal. Indien iemand intenties heeft waaraan de “Horde from Hell” aandacht zou moeten besteden, laat het weten en ze zullen voor je bidden.

Father Mike