Nieuws van Sarnelli,
Deze maand hadden we weer een nieuwe aanwinst in House of Hope. Voorheen leek het dat het nieuwe House of Hope, geopend in 2008, op zeer grote schaal was gebouwd maar nu is de soort “gekte” van de Eerwaarde duidelijk. Hij voorzag de voortdurende vraag naar een warm welkom en een schuilplaats voor kinderen in nood. De kleine Kaen is een 6 maanden oud jongetje uit Nong Seng, in de bergen waar de kinderen ieder Nieuw Jaar gaan kamperen. Zijn moeder is 17 jaar en de oudste van 5 kinderen, de jongste is net 18 maanden. Kaen’s vader is vertrokken. Zij wonen allemaal samen met hun ouders in iets wat slechts een hut genoemd kan worden, met drie muren, gebouwd in de modder, bijeen gehouden met touw en draad. In de vloer zitten gaten en het dak lekt wanneer het regent. Alles wat zij bezitten zijn hun kleren. Kaen’s grootvader doet het werk wat hij krijgen kan, van dag tot dag; rijst planten of op het land werken, maar er is heel weinig vast werk beschikbaar. De familie heeft geen land of een huis van henzelf. Kaen’s moeder voelde dat ze niet voor hem kon zorgen, en met haar moeder die al de zorg voor een kleuter had, wilden ze hem weggeven. Het Outreach programma zal helpen met voedsel en als de financien het toelaten proberen eigen land voor hen te kopen, dat ze kunnen bewerken en genoeg groenten verbouwen en kippen houden voor henzelf, met het doel om uiteindelijk hun producten te verkopen om in hun levensonderhoud te voorzien. De kleine Kaen brengt het totaal aantal kinderen in House of Hope op 21. Zij groeien , ondeugend, op temidden van gelach en liefde.
Deze maand werd Tatum verrast met een geweldig kado, een tandem, een twee-persoonsfiets. Het is verbazingwekkend hoe goedgeefs mensen kunnen zijn. Tesamen met andere gulle bezoekers, waren Ben en Angelique uit Nederland hier drie weken lang. Zij hebben altijd veel practische ideeen en zijn gepassioneerd om het leven van de kinderen en volwassenen in Sarnelli te verbeteren. Zij hebben samen met Leon en Henriette royaal geld ingezameld voor de bouw van de nieuwe kliniek naast Sarnelli House. Zij kwamen met het geweldige idee van een tandemfiets voor Tadum, die blind is en niet kan fietsen, zoals haar andere vrienden. Zij waren toevallig in Chiang Mai en gingen naar een fietsenwinkel van een Nederlander , die op het internet op zoek was naar tandems te koop. Ben vertelde hem onmiddellijk over de toestand van Tadum, en bestelde een fiets, te fabriceren in China en op te sturen. Angelique en Ben gingen op zaterdag 15 augustus terug naar Europa en op dezelfde zaterdagmiddag verscheen er een Nederlander op Sarnelli met een tandem achter in zijn vrachtwagen. Tadum was verrukt , net als de aangewezen bestuurders op het voorste zadel. Zo gaat het het dorp rond met een stralend Tadum als een “constante”op het achterzadel en een bestuurderswissel bij iedere “pitstop”
Met Bomb, het 14 jaar oude meisje met TB en AIDS, waar Fr. Mike eerder over geschreven heeft, en die met haar moeder bij Sarnelli kwam wonen, gaat het goed. De TB in haar hals is genezen en ze is een beetje zwaarder geworden, hoewel ze emotioneel een moeilijke tijd heeft gehad. Haar moeder heeft een nieuwe vriend gevonden, de vader van Mau U, en is bij hem in getrokken, wat betekende dat Bomb ’s nachts alleen woonde. Toen Bomb werd gevraagd of bij haar moeder te gaan wonen of in Nazareth House weigerde ze dat. Van de andere kant van de aarde kwam de opdracht haar onmiddellijk naar Sarnelli House te brengen. Er werd een vergadering gehouden met Bomb haar moeder, de nieuwe vriend van haar moeder en leidinggevend personeel van Sarnelli. Arme Bomb, zij wilde alleen maar dat alles ging zoals voorheen en bij haar moeder zijn.. Maar haar moeder zei haar heel direct dat zij nu haar eigen leven moest leiden. Bomb hield niet op met huilen. Het bleek dat ze al zoveel ontreddering in haar leven had beleefd en nu had ze weer een scheiding te verwerken. Uiteindelijk ging ze er mee akkoord dat ze naar Sarnelli zou verhuizen. Het plan is dat zij terug gaat naar school en uiteindelijk intrekt bij de meisjes van haar eigen leeftijd in Nazareth House. Bomb begint nu langzaam te wennen in Sarnelli, hoewel zij zich soms afzijdig houdt van de activiteiten van de andere kinderen. In het weekend zag ik haar lachen en rond rennen met de andere kinderen, een mooi gezicht. En zoals alle kinderen hier, zal ze met Gods wil, langzaam te weten komen dat men van haar houdt en haar accepteert.
Alle kinderen verlangen er naar dat Fr. Mike naar huis komt. In Sarnelli krijg ik 2 tot 3 mal per dag de vraag… Wanneer komt Fr. Shea thuis? Ik zeg hen: eind van de maand en zij huppelen weg met die verborgen opwinding die alleen tot uitdrukking komt in springen en huppelen. Dus Fr. Mike, een veilige thuisreis, je kinderen verlangen naar je terugkeer. Ik denk dat ze de pizzaparty al ruiken.
Kate
