AUGUSTUS 2009 – DJV THAILAND WEER THUIS
Weer thuis!
Wat zijn de weken snel gegaan. Vroeger zouden we schrijven;” weer terug in ons koud kikkerlandje” maar dat gaat deze keer niet op! Wat heerlijk om in dit weer thuis te komen!
Onze laatste dagen bij Sarnelli waren goed gevuld. Eén van de indrukwekkendste dingen om mee te maken en te doen is toch wel het bezoeken van arme gezinnen en families tijdens het Outreach Programma. Ook Gen, weten jullie nog, dat kleine jongetje van amper 6 maanden oud, dat vorige week bij Sarnelli kwam, zijn familie hebben we bezocht. Ze wonen ongeveer een 2 uur rijden van Sarnelli, op het platte land. Hun huis bestaat uit niet meer dan 4 palen, een paar houten planken en een rieten dak. Géén stromend water, géén toilet, géén bed, stoel of keuken, simpel (!) één ruimte van 6 bij 6 waar 7 mensen wonen! Opa, Oma en 5 kinderen. De oudste dochter, 15 jaar, is de moeder van Gen. Als je op de grond zit zie je zo overal ongedierte kruipen, onder het dak, over het hout en als het regent dan stroomt het met bakken naar binnen. Hoezo waterdicht?! Ongelooflijk dat er mensen zijn die zo leven. De oma vertelde dat zijn haar jongste kinderen in leven houdt door het geven van borstvoeding. Geld voor eten is er niet. Dat beetje dat ze hebben krijgen ze van mensen uit de buurt. Door de droogte zijn vele oogsten mislukt en is er in dit gebied op dit moment geen werk te vinden. Triest allemaal!
Ook hebben we Joomp bezocht, een met HIV besmet meisje van 9 jaar. Haar moeder is jaren geleden vertrokken met een man en niemand heeft ooit nog iets van haar gehoord. Haar vader is onbekend. Het meisje is opgegroeid bij haar oma. Joomp kwam 6 maanden geleden samen met haar oma, achterop de aanhanger van een tractor, aan bij Sarnelli. Zij was sterk vermagerd, zat onder de vlekken en haar haren vielen met bosjes uit. Joomp had AIDS. Later bleek dat het meisje op school is verkracht. Dit arme kind was vel over been, totaal verzwakt. Sarnelli heeft de zorg voor haar op zich genomen en haar weer opgelapt. Al die tijd is haar oma niet van haar zij geweken. Nu krijgt Joomp begeleiding vanuit het Outreach Programma. Eén Keer per maand komt Sarnelli langs om te kijken of alles goed gaat. Ze krijgt niet alleen medicijnen maar er wordt haar ook geleerd hoe ze deze moet gebruiken, ze krijgt les in hygiëne etc. We proberen haar weer terug op school te krijgen maar tot noch toe wil ze absoluut niet! Ze wordt hysterisch als je erover begint. En, geef haar eens ongelijk, het is ook nog erg vers allemaal. Laten we hopen dat we haar ooit toch weer zover krijgen.
Dit zijn slecht twee verhalen van gezinnen die we bezocht hebben tijdens dit Outreach Programma, er zijn er zoveel meer die onze hulp hard kunnen gebruiken.
Het mooie is dat ons Healthcenter er straks ook voor deze mensen is. Hier mogen ze aankloppen voor hulp, medicijnen en indien nodig kunnen ze hier de eerste dagen worden behandeld. En wat is het mooi geworden! De muren zijn prachtig wit en op de vloer liggen blauwe tegels. Een paar kleine spulletjes zijn al ingekocht, bedden, tafels, stoelen en nachtkastjes. Volgende week zal Kate naar Bangkok reizen om daar ziekenhuis spullen in te slaan. Ze hopen in september het Healthcenter in gebruik te kunnen nemen.
Tijdens de laatste twee dagen van ons verblijf bij Sarnelli zijn Maurice en Mirjam Paulussen met hun twee dochters Evie en Famke ons komen opzoeken. Ze waren voor het eerst in Azië met vakantie en wilde graag een bezoek brengen aan Sarnelli. En dat kan! |
En dan…..tijd om afscheid te nemen! Nog één keer Party-Time! Deze keer werd er getrakteerd op vis, rijst en papaja salade en werd het gehouden in het Jan & Oscar house. |
Och ja… en Pi Ben (??) die heeft ook nog even opgetreden. De kinderen riepen in koor Pi Ben, Pi Ben, Pi Ben….. en op het moment dat Ben iets door de microfoon wilde zeggen draaide ze de microfoon uit en zette ze een Thaise plaat op. Daar stond Pi Ben…..te playbacken…… dé Thaise Heino!! (gillen!!!)
We hebben weer heel wat gezien en gedaan en soms is dit moeilijk te verwoorden. We hopen dat jullie er begrip voor hebben dat wij niet altijd alles kunnen en willen vastleggen op foto’s. De foto’s die wij jullie laten zien zijn foto’s van vrolijke kinderen, alle daagse dingen, want weet je…………….WIJ willen toch ook niet doodziek op de foto?
Lieve mensen, namens vrienden van Sarnelli, willen wij jullie weer allemaal uit de grond van ons hart danken voor jullie steun aan deze kinderen.
Mede dankzij jullie steun kunnen de kinderen zich weer fatsoenlijk afdrogen met hun nieuwe handdoek, hebben de kinderen goed en gezond gegeten, staat het Health Center er en misschien nog wel het meest belangrijke, hebben jullie een SMILE getoverd op het gezicht van deze kinderen!
Namens Vrienden van Sarnelli en alle kinderen
Kap Khun KA(PA) oftewel Bedááááááánk!
Liefs
Ben & Angelique
PS: Willen jullie Sarnelli bezoeken? Vraag gerust, als wij daar zijn leiden wij jullie graag rond!